Hoe de lijnen in Utrecht bij elkaar kwamen – Joan Bonhof
In 2011 ervoer ik de roeping van God om als evangelist te werken bij ICF Utrecht. Vaak heb ik gezocht naar en gebeden om de leiding van God in mijn leven. In ICF Utrecht kwamen allerlei levensdraden bij elkaar. Dat ervoer ik als zeer wonderlijk. Graag deel ik iets van mijn werk en leven met u!
Goed voorbeeld doet volgen
Op 21 jarige leeftijd kwam ik tot persoonlijk geloof in de Heere Jezus. Vanaf het begin was ik betrokken bij evangelisatiewerk. Onze toenmalige predikant had grote invloed op mij. Hij was voormalig zendingswerker. Voor hem bestond het zendingsveld net zo goed uit de seculiere steden van Nederland als de oerwouden van het zuidelijk halfrond. En waar het hart vol van is, stroomt de mond van over!
Een goede leerschool
Op gegeven moment raakte ik actief betrokken bij evangelisatiewerk onder vluchtelingen. Een wereld van culturen ging voor mij open. Zo herinner ik mij nog goed dat ik voor het eerst met Koerdische vluchtelingen sprak over hun leven onder Saddam Hussein.
Ik werd vrijwilliger voor ICF Rotterdam en diende deze gemeente een periode als diaken. Het was mooi om zo alle hoogtepunten en de valkuilen van het interculturele gemeente-zijn te leren kennen. Dit kwam later in Utrecht goed van pas.
“Mijn verlangen is steeds dat iedereen tot bloei komt op zijn of haar plek en zo God en de gemeente mag dienen.”
In deze periode verdiende ik mijn boterham als interim-manager en consultant in de non-profit sector. Mijn focus verschoof steeds meer van de inhoud naar het leidinggeven: mensen laten bloeien op hun werkplek. Ook dit was een goede leerschool voor mijn werk in de ICF. We werken hier namelijk met veel vrijwilligers vanuit verschillende achtergronden en culturen. Mijn verlangen is steeds dat iedereen tot bloei komt op zijn of haar plek en zo God en de gemeente mag dienen.
Goede band met de CGK Utrecht-West
De toenmalige ‘moederkerk’, CGK Utrecht-West paste goed bij ons. De gemeente lijkt sterk op de gemeente waarin ik ben opgegroeid. De cultuur en taal waren mij goed bekend en het was fijn om vanuit deze kerk te werken. Voor een reformatorische kerk was het ontwikkelen van een ICF-gemeente een spannende: hoe blijven we theologisch en qua wijze van gemeente-zijn bij elkaar? Vanaf het begin kreeg en ervoer ik alle vertrouwen.
God werkt in Utrecht!
God riep mij met de woorden van Jesaja 42: 6-8. “Ik heb je geroepen tot een licht voor de volken, om blinde ogen te openen”. Hij maakt Zijn belofte waar. Telkens staan we weer verbaasd over wat God doet. Hij brengt mensen naar ons toe: mensen die de Bijbelstudies en de diensten bezoeken en vragen of ik persoonlijk Bijbelstudie met hen wil doen, moslims die vragen hoe ze de Heere Jezus kunnen leren kennen. Geregeld delen mensen wat God doet in hun leven. Ik sta erbij en mag hen hierbij begeleiden.
Helaas gebeuren er ook verdrietige dingen. Waar God zijn kerk bouwt, werkt satan ook. We hebben mensen terug zien vallen, ook mensen die je helemaal vertrouwde. Hier heb ik soms echt om gehuild. Er is nog veel te leren, soms voelt het alsof dat ik nog maar aan het begin sta.
Ik mag echter weten dat Jezus de strijd voor ons gewonnen heeft. God gaat door met Zijn reddingsplan. Dat is waar het om gaat: dat mensen de Heere Jezus leren kennen en mogen weten door Hem verlost te zijn. Ik geloof met heel mijn hart dat ik straks, bij Jezus’ wederkomst, met veel ICF’ers voor Zijn troon mag staan!
